2 LIGA WSCHODNIA

Witam Wszystkich.


Poniewaz jestem kibicem jednej z druzyn wystepujacych w tej lidze, postanowilem stworzyc bloga na jej temat. Jestem poczatkujacym bloggerem wiec prosze o wyrozumialosc. Bede staral sie tutaj wstawiac jak najwiecej wiadomosci oraz statystyk dotyczacych calej ligi, a takze druzyn w niej wystepujacych.

Mam nadzieje ze uda mi sie tu zamiescic wiele ciekawych dla was informacji. Zarowno o waszych klubach jak i o waszych rywalach, a wszystko w jednym miejscu.


Zycze milej lektury oraz powodzenia i satysfakcji na kibicowskim szlaku!

WISLA PLOCK

Wisła Płock S.A.
Rok założenia 1947
 
Lata 1947-1980
Wszystko zaczęło się w 1947 r., gdy w Płocku powstał klub sportowy Elektryczność, który w następnych latach występował jako Zrzeszenie Sportowe Ogniwo (1950) i Zrzeszenie Sportowe Sparta (1955), powstałe z połączenia zrzeszeń Spójni i Ogniwa.
Zmiany statutowe i rozszerzenie opieki ze strony innych podmiotów spowodowały konieczność ustalenia nazwy klubu dającej satysfakcję wszystkim płocczanom i sponsorom. Ostatecznie ustalono, iż klub przystąpi do rundy rewanżowej sezonu 1955 jako KS Wisła Płock.
W rocznicę 10-lecia powstania, decyzją Powiatowej Rady Narodowej klub uzyskał osobowość prawną i został zarejestrowany z numerem 540 pod nazwą Płocki Klub Sportowy Wisła. W tym okresie z płockim klubem współpracowały i wspierały jego działalność największe zakłady produkcyjne i przedsiębiorstwa Płocka: Zakład Energetyczny, Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej, Miejskie Przedsiębiorstwo Robót Budowlanych, Płocki Zakład Przemysłu Terenowego i Zakłady Mięsne.

W 1960 roku piłkarze Wisły po raz pierwszy awansowali do III ligi, zdobywając tytuł najlepszej jedenastki klasy A.
Kolejnym ważnym wydarzeniem w dziejach klubu było objęcie w 1963 roku patronatu Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych w Płocku. Pełna nazwa klubu brzmiała wtedy Zakładowy Klub Sportowy Wisła Płock.
W roku 1964 powstała w Wiśle Płock sekcja piłki ręcznej. W historycznym debiucie Wisła uległa w Pruszkowie Zniczowi 12:25, a pierwszymi działaczami wiślackiego szczypiorniaka byli m.in.: H. Ludas, Państwo Orłowscy, E. Woroniecki, J. Krajewski.
Piłkarze ręczni naszego klubu od 1987 r., aż do likwidacji sekcji w 2010 r. nieprzerwanie występowali w najwyższej klasie rozgrywkowej (historyczny awans do I ligi nastapił w 1975 r.), zdobywając następujące trofea:
- Mistrzostwo Polski - 1995, 2002, 2004, 2005, 2006, 2008
- Wicemistrzostwo Polski - 1992, 1993, 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007, 2009
- Trzecie miejsce w rozgrywkach ligowych - 1990, 1991, 1994, 1998, 2010
- Puchar Polski - 1992, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2005, 2007, 2008
W maju 1968 r. rozpoczęto u zbiegu ulic Gwardii Ludowej i Łukasiewicza budowę stadionu. Całość inwestycji finansowały MZRiP. Oprócz boiska do piłki nożnej, boisk do gier małych, stadion miał być wyposażony także w bieżnię i urządzenia lekkoatletyczne. W czerwcu 1973 roku, w obecności 7 tys. widzów odbyło się uroczyste otwarcie nowego obiektu sportowego Płocka. Rekord frekwencji na naszym stadionie padł 8. maja 1974 r., kiedy to mecz reprezentacji Polski z holenderskim Twente Enschede oglądało ponad 26.000 widzów. Później stadion Wisły jeszcze wielokrotnie gościł kilkunastotysięczną widownię, zwłaszcza w latach 90.tych (19.000 widzów na meczu z Szombierkami Bytom w czerwcu 1994 r.).
W 1975 roku piłkarze Wisły przegrali baraże o II ligę.
Lata 80 - 2007
Na pierwsze sukcesy piłkarzy klub musiał czekać do 1980 roku, kiedy to po wielu latach spędzonych na boiskach niższych klas piłkarze Wisły awansowali do II ligi i w latach 80tych grali w niej przez kilka sezonów.
W tamtym okresie udało się nam „wychować” kilku piłkarzy, którzy zrobili karierę na boiskach ekstraklasy, a byli to m.in. Tadeusz Świątek (Widzew Łódź), Bogusław Pachelski (Lech Poznań), Marek Rzepka (Lech Poznań), czy Cezary Wójcik (Legia Warszawa).
1. stycznia 1992 z woli sponsora klub przyjął nazwę ZKS Petrochemia Płock. Pamięć o Wiśle nigdy w społeczeństwie Płocka nie umarła, jednak na powrót do historycznej nazwy czekano aż 10 lat.
11.06.1994 r. ok. 19. tysięcy widzów świętowało historyczny awans do I ligi, który przypieczętowało zwycięstwo 3:0 zespołu Grzegorza Wenerskiego nad Szombierkami Bytom. Fragmenty tego wielkiego nie tylko dla Płocka, ale i całego Mazowsza wydarzenia, można zobaczyć na kanale YouTube Jacka Kruszewskiego: Szombierki i Szombierki 2
Pierwszy sezon w ekstraklasie, to twarda, a często nawet brutalna rzeczywistość. Niestety mimo, iż runda wiosenna była w wykonaniu naszych zawodników, prowadzonych przez Huberta Kostkę, wręcz znakomita, Petrochemia musiała opuścić I ligę. Złożyły się na to także niekorzystne rezultaty na innych boiskach w tym głównie zwycięstwo w ostatniej kolejce grającego w „10” Rakowa Częstochowa w Olsztynie ze Stomilem.
Po dwuletniej kwarantannie w II lidze nastąpił powrót piłkarzy do elity, głównie dzięki znakomitej grze zespołu w rundzie jesiennej sezonu 1996/1997. Trener bez znanego nazwiska, były piłkarz Wisły - Leszek Harabasz, potrafił zmotywować zespół, który pod jego wodzą gromił jesienią 1996 r. prawie każdego rywala.
Niestety po raz drugi Petrochemia nie potrafiła się utrzymać w pierwszej lidze.
Po  objęciu prezesury klubu przez Krzysztofa Gawłowskiego w 1999 r. nastąpiły solidne wzmocnienia zespołu, który zaczął kolejny marsz do I ligi. Nasz klub na 14 występów tylko 2 razy przegrał, odnotowując 12 zwycięstw, w tym 9 z rzędu.
Sezon 99/00 był historyczny, bo po raz pierwszy naszemu klubowi (którego nazwa brzmiała wtedy Petro Płock) udało się utrzymać w ekstraklasie.
Niestety w 2001 r. znowu opuściliśmy szeregi najlepszych i na kolejny rok przenieśliśmy się na boiska II ligi.
Sezon 2001/2002, to kolejna zmiana nazwy klubu na Orlen SSA Płock, a także czwarty awans do najwyższej klasy rozgrywkowej (tym razem na dłużej, bo na 5 sezonów) i rozpoczęcie dynamicznego marszu w górę polskiej hierarchii piłkarskiej, po największe w historii klubu sukcesy.
Rok 2002 to przede wszystkim powrót do historycznej nazwy klubu - Wisła Płock. Duża w tym zasługa prezesa Krzysztofa Dmoszyńskiego, który mając duże poparcie ze strony kibiców, zdołał przekonać sponsora - PKN Orlen S.A. - do powrotu klubu do tradycyjnych barw i nazwy.
Już w niebiesko – biało - niebieskich barwach, piłkarze Wisły doszli do finału Pucharu Polski. Niestety, mimo korzystnego rezultatu w pierwszym spotkaniu na boisku swej imienniczki z Krakowa, Nafciarze nie dali rady pokonać ówczesnych Mistrzów Polski i musieli zadowolić się srebrnymi medalami Pucharu Polski AD 2002/2003.
Początek sezonu 2003/2004 przyniósł płockim fanom lekki zawód, bo piłkarze, w swoim debiucie na europejskiej arenie, nie sprostali łotewskiemu FC Ventspils, dwukrotnie remisując - 1:1 i 2:2. W sumie jednak sezon był bardzo udany, zakończony najlepszym w historii - piątym miejscem w rozgrywkach ligi polskiej.
16.11.2003 r. po raz pierwszy w oficjalnym meczu na stadionie Wisły wystąpiła Reprezentacja Polski, która pokonała Serbię 4:3.
31.03.2004 r., to kolejny mecz kadry narodowej w Płocku (z USA) i wielkie święto -nadanie stadionowi Wisły imienia Kazimierza Górskiego.
Sezon - 2004/2005, to najwyższe w historii – 4. miejsce naszych piłkarzy w ekstraklasie, a także pierwsze, również historyczne występy wiślaków w Reprezentacji Polski (Vahan Geworgyan, Ireneusz Jeleń, Marcin Wasilewski, Patryk Rachwał).
Kolejne rozgrywki piłkarze Wisły rozpoczęli latem 2005 r. od potyczek ze szwajcarskim Grasshopper-Club Zurych w eliminacjach Pucharu UEFA. Po raz kolejny wstydu polskiej piłce nie przynieśliśmy, jednak po niezwykle wyrównanych meczach (pechowa porażka 0:1 w Zurychu, gdzie m.in. nie wykorzystaliśmy rzutu karnego i zwycięstwo 3:2 w rewanżu) pożegnaliśmy się z pucharami już na starcie. Fragmenty rewanżu do obejrzenia na kanale J.K: Grasshoppers i cz.2
3. maja 2006 r. Wisła zwyciężając 3:1 Zagłębie Lubin (w pierwszym meczu wygraliśmy 3:2) odniosła największy sukces w historii zdobywając Puchar Polski.
W czerwcu 2006 r. nastąpił kolejny historyczny moment – zawodnik naszego klubu – Ireneusz Jeleń wystąpił w finałach Mistrzostw Świata rozgrywanych w Niemczech. Po tym turnieju zawodnik opuścił Wisłę i przeniósł się do francuskiego AJ Auxerre.
Sezon 2006/2007, który rozpoczęliśmy od odpadnięcia z rozgrywek pucharowych (remisy 0:0 i 1:1 z ukraińskim Czernomorcem Odessa), przyniósł spadek do II ligi, co było ogromnym szokiem po latach sukcesów.
16.04.2007 r. nastąpiła zmiana na stanowisku prezesa klubu, którym przestał być Krzysztof Dmoszyński, a zastąpił go Marek Janicki.
W czerwcu 2007 r. doszło do historycznego wydarzenia - ponad czterdziestoletni właściciel klubu - PKN ORLEN S.A. (prezes Piotr Kownacki), oddał 100% udziałów w spółce Miastu Płock (prezydent Mirosław Milewski), pozostając jednocześnie jeszcze przez 3 lata sponsorem strategicznym.
Wisła Płock stała się klubem miejskim.
2007 -
Nie powiódł się plan szybkiego powrotu piłkarzy do ekstraklasy po spadku w czerwcu 2007 r. Wręcz przeciwnie, klub, a zwłaszcza sekcja piłkarska zaczęła się staczać po równi pochyłej, lądując po 19. latach - w czerwcu 2010 r. w III lidze (nowa II liga).
W okresie czerwiec 2007 - czerwiec 2010 klubem zarządzało sześciu prezesów (Marek Janicki, Krzysztof Ganc, Grzegorz Kępiński, Piotr Kubera, Janusz Matusiak, Jerzy Ożóg), a zespół piłkarski prowadziło ośmiu trenerów (Czesław Jakołcewicz, dwukrotnie Mariusz Bekas, Leszek Ojrzyński, Mirosław Jabłoński, Piotr Szczechowicz, Włodzimierz Tylak, Dariusz Kubicki, Jan Złomańczuk), którzy nie zdołali przywrócić Wiśle Płock dawnego blasku.
Jednak i w tym, dla klubu jednym z najgorszych w historii okresie, nasi sportowcy odnieśli wielki sukces - juniorzy z rocznika 1991, pod wodzą trenera Zbigniewa Mierzyńskiego zdobyli w lipcu 2008 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim pierwsze dla płockiego futbolu Mistrzostwo Polski.
W 2010 r., razem ze spadkiem piłkarzy do III (nowa II) ligi nastąpiły kolejne historyczne wydarzenia. Po 46. latach zlikwidowano sekcję piłki ręcznej Wisły (powstał w Płocku nowy klub szczypiorniaka), a PKN ORLEN S.A. zaprzestał sponsorowania naszego klubu.

01.02.2011 r. nastąpiły kolejne zmiany w zarządzie klubu – na miejsce następcy Jerzego Ożoga – Zbigniewa Leszczyńskiego powołany został po raz trzeci Krzysztof Dmoszyński, a drugim członkiem zarządu został Jacek Kruszewski. Przed rozpoczęciem rundy wiosennej 2011 nastąpiła również zmiana na stanowisku trenera – Jarosława Araszkiewicza zastąpił były zawodnik oraz trener Wisły - Mieczysław Broniszewski.
Sezon 2010/2011 zakończył się awansem do I ligi. 

We wrześniu 2011 r., po serii bardzo nieudanych meczów Zarząd Wisły dokonał zmiany na stanowisku trenera - M. Broniszewskiego zastąpił Libor Pala.
Sezon 2011/2012 zakończył się spadkiem zespołu do II ligi.
5. czerwca 2012 r. z funkcji prezesa Zarządu odwołany został Krzysztof Dmoszyński, a 13. czerwca rada nadzorcza powołała nowy Zarząd w składzie: Jacek Kruszewski i Grzegorz Kępiński.


 
Logo
Wraz z nową nazwą WISŁA doczekała się nowego wizerunku: powrotu do historycznych barw: niebiesko-biało-niebieskich, a także nowego herbu klubowego, który w sierpniu 2002 został zgłoszony do Urzędu Patentowego. Obecny znak to niebiesko-biała tarcza herbowa z niebieską od zewnątrz i białą od wewnątrz obwódką oraz tłem o dwóch niebieskich pionowych, skrajnych pasach, z białym pasem centralnym. W górnej części tarcza ma symetrycznie rozmieszczone, obustronne występy trapezowe o podstawach równoległych do osi tarczy. Między tymi występami, centralnie umieszczony jest poziomy napis WISŁA, w kolorze niebieskim, otoczony białym konturem, a litery na polu białym dodatkowo obrysowane są na niebiesko. Poniżej, centralnie umieszczony jest napis PŁOCK; przy czym litery na niebieskim tle są białe, a na centralnym, białym pasie białe z niebieskim konturem. Jeszcze niżej, na białym pasie widnieje data 1947, której cyfry są niebieskie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz